18. Przemyślenia

Camila

Odwróciłam głowę i zastałam Andresa. Gdy tylko zauważył moje łzy, podbiegł i pozwolił ukryć twarz w jego objęciach. Nie musiałam nic mówić, nie wymagał tłumaczeń. Gdybyśmy mieli tak trwać już wiecznie, życie było by piękniejsze. 

Naty

Wyglądam z za sceny na mojego księcia. Rozmyślam o tym jak wielkim szczęściem było skrzyżowanie naszych dróg. Znamy się tak, krótko, a rozumiemy jak nikt inny. Wydaje nam się, że znamy drugą połówkę na wylot, jednak z zaskoczeniem odkrywamy jej coraz to nowsze cechy. Muzyka zaczęła grać. Oczy wszystkich skierowały się na Maxiego. Zaczął śpiewać: 
- Mi talento me hacer ser quien soy, 
Y esa euforia nace en mi interior, 
Cuando me llega es tiempo de cantar, 
Ya no hay quien me pare, quiero disfrutar. - Mogłabym słuchać jego wykonania wiekami. 
- Ya siento la energia, 
Que buena compañia, 
Se siente el escenario, 
Y el grito necesario. - dołączyłam do chłopaka. Nie potrafiłam skupić się na tańcu. Ciągle myślałam tylko o tym jakie szczęście mnie spotkało. 
- Euforia!!! Te da la gloria, 
Grita!!! La gente grita, 
Canta!!! Siente la euforia, 
Porque asi queremos cantar... 
Euforia!!! Te da la gloria, 
Grita!!! La gente grita, 
Canta!!! Siente la euforia, 
Porque asi queremos cantar... 
Euforia!!! Te da la gloria, 
Grita!!! La gente grita, 
Canta!!! Siente la euforia, 
Porque asi queremos cantar... - być może dla osób obserwujących nas taniec nie był idealny, jednak dla nas była to magiczna chwila, której nigdy nie zapomnimy. Po skończonym występie Gregorio zapowiedział grupę Diego, Napo i Ludmiły. 

Napo

Ludmi zaproponowała nam swoją starą piosenkę, a ponieważ mi zależy tylko na zaliczeniu - zgodziłem się. Z tego powodu stoję teraz jak dureń przed całą klasą i czekam aż księżniczka raczy zacząć. 
- Quién le pone límite al deseo
cuando se quiere triunfar.
No importa nada.
Lo que quiero
es bailar y cantar.

La diferencia esta aquí dentro
en mi circuito mental.
Soy una estrella destinada a brillar.

Somos el éxito.
Somos magnéticos.
Somos lo máximo.
Cómo sea, dónde sea
voy a llegar - naszym zadaniem było tylko stworzenie chórków dla blondynki. To ona była gwiazdą piosenki i nikt nie miał prawa tego zmieniać. 

Violetta

Stałam właśnie w cieniu sceny. Czekałam na znak. Wyczekiwałam momentu w, którym Tomas zacznie. Zacznie i skradnie moje serce. Taką przynajmniej miałam nadzieję. 
- Es por lo momentos que parezco invisible
Y solo yo entiendo lo que me hiciste
Mirame bien, dime quien es el mejor - wpatrywałam się w oczy wchodzącego na scenę Tomasa. Byłam jednak... zawiedziona? Nie poczułam tego czego oczekiwałam.
- Cerca de ti, irresistible
Una actuacion, poco creible
Mirame bien, dime quien es el mejor, - pojawił się Leon. Robiłam wszystko aby nie spojrzeć w jego stronę, jednak przegrałam. Mój wzrok delikatnie skierował się w prawo, dostrzegając jego hipnotyzujące oczy. 
- Hablemos de una vez
Yo te veo pero tu no ves
En esta historia todo esta al reves
No me importa esta vez
Voy Por Ti , Voy.. - nie tańczyłam. Nie byłam w stanie. Stałam sparaliżowana i błagałam aby nadszedł koniec. 
- Hablemos de una vez
Siempre cerca tuyo estare
Aunque no me veas mirame,
No me importa esta vez
Voy Por Ti
Voy Por Ti
Voy Por Ti
Voy Por Ti - Nadeszłam pora pocałunku. Nie byłam pewna swoich uczuć. Mimo tego podeszłam do Tomasa i powoli przybliżałam usta. W ostatniej chwili gwałtownie odwróciłam głowę i zabiegłam ze sceny. W duchu modliłam się aby nikt za mną  nie biegł. 

________________________________

Podoba się? Tak króciutki. Zaraz postaram się dodać kolejny :-)